نگرش‌های زیست  محیطی

تعریف نظری

در اصطلاح “محیط زیست”، زیستن توسط محیط زیست احاطه شده و محیط در برگیرنده آن است. بوم­شناسی یا اکولوژی عمدتا به تحقیق درباره روابط بین موجودات زنده با یکدیگر و با محیط زندگی آنها می­پردازد. هر موجود زنده پیوسته با موجودات زنده دیگر و نیز با موجودات غیر زنده اطراف خود ارتباط دارد و هرکدام یکدیگر را تحت تاثیر خود قرار می­دهند. هرآنچه فرایند زیستن را احاطه کرده، آن را در خود فرو گرفته و با آن در کنش متقابل قرار دارد می­توان محیط زیست نامید (محمد نیا، ۱۳۹۱). نگرش­های زیست محیطی به عنوان مجموعه­ای از باورها، عواطف ونیت­های رفتاری فرد که توجه او را به موضوعات و رفتارهای زیست محیطی معطوف می­کند تعریف شده­است (شولتز، ۲۰۰۴).

تعریف عملیاتی

نمره­ای که آزمودنی­ها از پاسخ به پرسش­نامه نگرش‌های محیطی تامپسون و برتون[۱] (۱۹۹۴) بدست می­آورند این پرسش­نامه دارای ۱۵ گویه می­باشد که شامل سه‌ خرده مقیاس انسان‌مداری، محیط­مداری و بی‌اعتنایی عمومی است که برای ارزیابی‌ نگرش به محیط زیست استفاده می­شود. هرچه نمره­ی وی بالاتر باشد نشان دهنده نگرش‌های مثبت تر به محیط زیست می­باشد.

[۱] – Thompson and Burton

 متن کامل پایان نامه

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 404